Jak zachować równowagę w życiu?

Wyeliminować rozpraszacze, robić tylko produktywne, istotne rzeczy, nie oglądać głupich seriali, nie grać w gry, nie tracić czasu na bezsensowne pogaduszki, nie oglądać memów z kotami, czytać tylko wartościowe książki, oglądać same mądre treści, słuchać podcastów, rozwijać się… Mogłoby się wydawać, że to przepis na sukces. Tymczasem może się okazać, że to droga do życiowego wypalenia, przeciążenia, buntu ciała i umysłu, krok w przepaść.

Jeżeli macie skłonność do skakania po skrajnościach, robienia nieskończonych list rzeczy do zrobienia, popadania w wyrzuty sumienia, kiedy coś nie zostanie zrobione perfekcyjnie, do prokrastynowania, kiedy zadania wydają się zbyt trudne i męczące, a raz na jakiś czas budzicie się totalnie wyczerpani i jedyne, na co macie ochotę to oglądać te przysłowiowe memy z kotami (albo filmiki, jak kot przytula się z psem, bo są UROCZE!) albo oglądać cały dzień najgłupszy serial, jaki znajdziecie, mam dla Was kilka porad, które może pomogą Wam trochę się z tym uporać.

Myśląc o równowadze w życiu, mam w głowie człowieka, który potrafi powiedzieć stop i odpocząć, kiedy praca go przeciąża. Człowieka, który w wolnym czasie odpoczywa, a w czasie pracy pracuje. Człowieka, który potrafi wsłuchać się w swoje potrzeby, znajduje czas na relaks, spontaniczną zabawę, np. z dziećmi czy krótką drzemkę. Widzę osobę, która przede wszystkim jest spokojna – wie, że w nerwach i pośpiechu wszystko robi się gorzej, więc pozwala sobie głęboko odetchnąć i zatrzymać się, żeby przemyśleć, czego chce i czego potrzebuje. I wreszcie, widzę osobę uważną, której myśli nie są wiecznie w przyszłości lub przeszłości, ale która potrafi cieszyć się obecną chwilą i doświadcza teraźniejszości. Brzmi pięknie, ale czy możemy chociaż częściowo stać się taką osobą? Jako zwolennik dyscypliny nie mogę odpowiedzieć inaczej, niż: „tak, ale trzeba to ćwiczyć”.

Jak zatem próbować szukać balansu w życiu, aby nie przeciążyć się obowiązkami, a jednocześnie nie stać się leniwym kanapowcem, który jedyne, co czyta, to program telewizyjny?

1. Uciekaj od skrajności.

Doświadczenie nauczyło mnie, że poświęcanie całego swojego czasu jednemu tematowi, kończy się zawsze źle: skrajne odcięcie się np. od słodyczy, zawsze kończy się rzuceniem się na nie jak wilk na ofiarę, a skrajne zaangażowanie się w same rozwojowe rzeczy, w końcu skutkuje dniem totalnego wyczerpania i oglądania bezmyślnie telewizji. Takie skrajne zachowania działają na mnie wyczerpująco i są dalekie od mojego poczucia spokoju i zachowania balansu w życiu. Dlatego warto mieć umiar. We wszystkim.

2. Postaw na różnorodność.

Moim sposobem na ucieczkę od tego typu skrajności jest postawienie na różnorodność. Staram się tak planować swoje dni, żeby po pracy mieć czas na chwilę odpoczynku, na czytanie, spacer, czas na bliskich czy chwilę tylko dla siebie. Dzięki temu mój organizm nie czuje się tak przeciążony zaangażowaniem w jedną sferę życia. Myślę, że robienie w ciągu dnia różnych rzeczy, ważnych i mniej ważnych, przyjemnych i mniej przyjemnych jest niezbędne do zachowania zdrowia psychicznego i równowagi.

3. Pozwól sobie na guilty pleasure i nicnierobienie.

Bardzo długo byłam zwolennikiem teorii, że muszę wykorzystać swój czas w 100%. Prawie nie oglądałam telewizji, przestałam oglądać „głupoty” w internecie, grać w gry i czytać nierozwojowe rzeczy. Mózg jednak też potrzebuje czasem odpocząć. Dlatego warto regularnie pozwalać sobie na nicnierobienie, spędzanie czasu na granie w Candy Crush Saga albo oglądanie Ukrytej Prawdy. Oczywiście z umiarem i nie cały dzień. Wiadomo.

4. Zacznij słuchać siebie.

To według mnie, jeden z najważniejszych punktów i jedna z najważniejszych rzeczy, jaką można dla siebie zrobić. Ciało bardzo często samo dobrze wie, czego nam potrzeba, zanim sami sobie to uświadomimy. Może jeśli wciąż boli Cię głowa, warto zastanowić się, czy ciało i umysł nie mają deficytu odpoczynku. Jeśli czujesz, że oczy Ci się zamykają – może to naprawdę oznacza, że trzeba położyć się spać? Zacznij słuchać siebie, a równowaga przyjdzie sama.

5. Planuj nie tylko obowiązki, ale i przyjemności.

Jeśli jesteś jedną z takich osób, która uważa, że najpierw musi zrobić pranie, posprzątać, ugotować obiad na dwa dni, koniecznie trzydaniowy, później pomóc dzieciom w lekcjach, poprasować, z każdym porozmawiać, a na koniec dnia jeszcze poczytać rozwojową książkę i pouczyć się włoskiego – zacznij planować przyjemności. Dorzuć do listy zadań miły spacer, gorącą herbatę z rodziną albo pogaduszki przez telefon z przyjacielem. A potem potraktuj to zadanie z listy jako ważne i pilne.

6. Znajdź czas dla rodziny, ale też dla siebie.

I na koniec – pozwól sobie przeżywać życie. Znajdź czas na zabawę, seans filmowy z rodziną, wspólne granie w planszówki. Dobry wspólny czas pomaga naładować baterie i daje mnóstwo radości. Znajdź również czas dla siebie – czas na to, aby pomyśleć, zastanowić się, co czujesz, jak Ci się żyje, jakie masz cele i marzenia. To może być nawet pół godziny we własnym fotelu popijając gorącą herbatę. Niech ten czas dla Ciebie będzie jednak czasem świętym i nie odkładaj go w celu włączenia kolejnego prania czy umycia naczyń. Pranie poczeka, ale życie nie.

Dajcie znać, jak ważna jest dla Was równowaga w życiu i w jaki sposób próbujecie ją osiągnąć. Ja wciąż jestem na etapie prób i błędów i poszukiwania swojej drogi. Myślę jednak, że powyższe pomysły mogą być dla Was inspiracją do zmian we własnym życiu, kiedy będziecie czuli się przytłoczeni.